Bahar yağmurları yağıyor üstümüze. Şemsiye açıyoruz berekete. Sığınıyoruz kalbimizdeki sevgiliye.
Peki ya karınca olsaydık bu yağmurda?
Sığınacak mıydık bir ağaç yaprağına, kapşonumuzu çekecek miydik başımıza, sel baskınlarından koruyabilecek miydik yuvamızı?
Ya da bir balık?
Suyla bütün, ama suyun en saf haline sürgün.
Varlık içinde yokluk.
Peki ya bulut olmak?
Parçalarından kopmak, onları dünyayla paylaşmak...
Ne dersiniz?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder