Resmi tatillerde okulumuz tatil olduğunda hani bir his olur ya hepimizde. 'Bu gün evde olduğum için, hep cumartesi zannediyorum' hissi. Günleri karıştırırız. Sabah programlarını izleriz nihayetinde.
Yeni yılın ilk aylarında elimiz 2012 yazıverir yanlışlıkla. 2013 o kadar yabancı gelir ki.
Ben şuan tüm bu karmaşayı, çok şiddetli bir şekilde yaşıyorum. Evimden uzakta zamanla ilgili hiç bir bilgiye muhtaç değilim. Bir yere yetişmeye çalışmıyorum. Evimizde takvim yok. Telefonumu da kullanmıyorum. Buraya kadar her şey güzel. Garip bir boşluk ama güzel.
Gel gelelim saate... Saat bambaşka bir şey. Evde 1 tane saat var; o da mutfakta. yattığım saati bilmiyorum, ara ara uyandığımda da saate bakamadığım için erken zannedip geri uyuyorum. Son olay geçen gün 16:30 da uyanmam oldu. Ben ki haftasonları bile en geç 10 a kadar uyuyan biriyim-biriydim. Çok sevdiğim swatch saatim yaklaşık 4 yıllık birlikteliğimize, beni böyle bir durumda bırakarak son verdi. O yüzden bilhassa iftara yaklaşırken Saat kaç? Saat kaç? diye bıktırdığım abime ve yengeme sonsuz teşekkürlerimi sunuyorum :)
Saatim olmadıktan sonra günleri ve hangi ayda, ayın kaçında olduğumuzu anlamam mümkün değil zaten..
Gerçekten tatilde hangi günde olduğumuzu ya da ayın kaçı olduğunu bilmiyoruz, bir an önce beklediğimiz cuma gününün şimdi pazartesiden bir farkı yok :)
YanıtlaSilBunun sonucunda da tatil göz açıp kapayıncaya kadar geçiyor derim ben :)
YanıtlaSil